متاسفانه برخی اوقات به این نتیجه میرسم که ما ایرانیزه اخلاقی افتضاحی داریم.
با ادبیات مناسب، با برخورد منطقی بابت موضوعی بین دو فرد جوان، با شرح زیان و ضرر و راه طی شده در رابطه از هر نوعی(رابطه عشقی مطرح نیست)، و زنجیره های مناسب برای روشن شدن تصمیم صحیح بین طرفین، ... باز هم در اکثر مواقع حاشیه ها ایجادشده و پیاده روی بر روی اعصاب آغاز می شود.
شاید خیلی از آدمهای اطراف که در چنین مواقعی با بی احترامی به طرف مقابل، زیر سئوال بردن اخلاق و روابط اجتماعی و هر چیزی تنها به فکر آرامش شخصیشون هستند درست عمل میکنند.
چه زمانی میخواهیم به فرهنگ مکالمه ی بدونِ تفسیرِ کلام در روابط اجتماعیمون دست پیدا کنیم؟ نمیدونم!!!!!!
آقایون، خانوم ها؛
لطفا درک کنیم که هر فردی میتونه حرفش رو بزنه و نیازی نداره تفسیر به هزار و یک دلیل برای توجیه افکار آنچنانی خودتون کنین !
شاید در روابط عاطفی چنین مشکلاتی بوجود بیاد اما در روابط اجتماعی درک کنید و شخصیت و احترام برای تفکر خودتون رو حفظ کنین!
+: چند روزه صبح ها یکی از دوستان قدیمی که طی اتفاقی متوجه شدم باید ارتباطمون قطع بشه و ادامه هر نوع ارتباطی اشتباه محض هست برای من و برای اون، با اس.ام.اس هایی که ارسال میکنه دیوونم داره میکنه. هر روز صبح طوری اس.ام.اس ارسال میکنه که واقعا میتونم بگم بدترین شکل ممکن هست برای خراب شدن حالم. انگار که من مقابلش باشم و داریم مکالمه میکنیم!!! هیچ پاسخی هم دریافت نکرده و میدونه که دریافت نمیکنه اما درک کردن انگیزه این عملش برام میسّر نیست. موضوع مهم اینه که در زمانی این آدم برای من ارزش زیادی داشت و نمیخوام تا اونجایی که میتونم بی احترامی ای اتفاق بیفته اما با این اعمالش بیشتر رو مخمه و به طرز جنون آمیزی احس به تخلیه آنی خودم با بدترین نوع برخورد در مقابلش بهم دست میده و نمیخوام این اتفاق بیفته.
دو روز اول اس.ام.اس هاش رو خوندم اما دیگه نتونستم تحمل کنم. هر روز که بیدار میشم بدون خوندن، 5 تا اس.ام.اس پاک میکنم که فک میکنم هر کدومشون بنابرشناختی که دارم از طرف، بالای 2 صفحه بایدباشه. انرژی بدی بهم میده ویبره اول صبح گوشیم تو این چندروز. باید طوری با این موضوع برخورد کنم که حل بشه. شِــــــــــــــــــــــــــــت!