نوشته ها
مکانی برای تنهایی، خواندن، نوشتن و به اشتراک گذاشتننوشته ها
مکانی برای تنهایی، خواندن، نوشتن و به اشتراک گذاشتناینجا مرقد امام، من سرباز ارتشم، آی لاو یو پی.ام.سی
رژه ملی مان هم تمام شد.
البته نام ملی گویا برای ما ایرانی ها ضرر داره که هزارتا اسم دیگه به فکرمون میرسه جز این اسم.
به هر حال باید عرض کنم که رژه هفته دفاع مقدس در مقابل حرم معمار بزرگ انقلاب توسط تمام نیروهای نظامی انجام شد. بنده نیز در آن حضور داشتم درلباس یک سرباز از ارتش ایران.
می تونم بگم که رژه واقعا حس خوبی داره. با تمام سختی هایی که داره اما لذت بودن درنظام رژه و اجرای رژه بسیار زیباست.
هر چه که در آموزشی به صدقه سری ماه رمضان خوردیم و خوابیدیم تو این 20 روز از فلانمون در آمد. تمرین رژه با تمام تجهیزات علی الخصوص جلیقه مخصوص که تو گرمای شهریور دقیقا مثل گِن لاغری عمل میکرد و روزی 6 ساعت حداقل تمرین رژه میتونست خوشی های گذشته را از فلان فلانمون هم بکشه بیرون . با تمام سختی هایی که بود من همین جا اعلام میکنم که مطمئنا تا آخر خدمت دلم برای رژه تنگ خواهد شد. تا آخر خدمت دیگه هرگز چنین رژه رسمی و جدی ای رو لمس نخواهم کرد.
*: راجع به تجربه های این روز و حرفهایی که دارم نسبت به این اتفاقات به دلایلی فعلا نمیتونم چیزی بگم.8
