فردا باید ساعت 5:15 از خونه حرکت کنم و تا الان داشتم خیاطی میکردم و باند روی شلوارم رو با دست دوختم.
چشام در اومد.
کمرم تا شد.
که چی؟! که مثلا ستوان منظم و تمیزی باشم!
دلم می خواد انگشت وسطی دستم رو به سمت خودم بالا بگیرم و با صدای خسته و بی عار بگم: "فاک آپ اَسهول!"
والا با این حس های تخیلیم.